به نقل از «مهر»

مروری بر مسابقه «پانتولیگ» شبکه سه/ تاریخچه پانتومیم را می‌دانید؟

تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۵۹۹۹۵

به گزارش خبرنگار مهر، سید حسام فروزان عضو انجمن منتقدان سینما در یادداشتی مروری بر مسابقه «پانتولیگ» شبکه سه داشته است که با اجرای محمدرضا گلزار پخش می‌شود.

در این یادداشت آمده است:

«مسابقه گروهی یکی از انواع برنامه های تلویزیونی است که همیشه مورد توجه برنامه سازان و مخاطبان قرار گرفته است. شاید دلیل اصلی جذابیت این گونه برنامه ها ایجاد رقابت و سرگرمی سازی توامان باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای همین مسابقه های علمی و ورزشی و هنری و غیره همیشه پای ثابت آنتن بوده است؛ از قدیمی ترین مسابقه های صداوسیما یعنی «نام ها و نشانه ها» و «مسابقه هفته» گرفته تا نمونه های امروزی مانند «مافیا» و غیره. محمدرضا گلزار که سابقه اجرای چندین مسابقه از جمله «برنده باش» را در تلویزیون داشته پس از مدتها با مسابقه «پانتولیگ» به شبکه ۳ بازگشته است. پانتولیگ همانطور که از اسمش پیداست، مسابقه ای گروهی است که برمبنای اجرای انواع پانتومیم (ادابازی) و سوالات اطلاعات عمومی بین دو گروه چهار نفره برگزار می شود. این برنامه در همان ابتدای پخش در بهمن ماه سال گذشته با حاشیه هایی همراه شد. اولین حاشیه این بود که برخی کارشناسان بر عنوان برنامه خرده گرفتند که چرا از کلمات بیگانه استفاده شده است در حالی که اصطلاح «ادابازی» را داریم و قبلاً هم در برنامه «خندوانه» از آن به کرات استفاده شده است. از آنجا که صداوسیما موظف به صیانت از زبان فارسی شده است به نظر می رسد انتقاد به‌جایی است. سازندگان برنامه می توانستند خلاقیت بیشتری در انتخاب عنوان به خرج دهند. اگر نخواهیم از واژه فرنگی پانتومیم استفاده کنیم می توانیم به تعریف آن در زبان فارسی هم اشاره کنیم: هنر نمایش ایمایی.

ادابازی (پانتومیم) از کجا پیدا شد

می گویند پانتومیم قدیمی ترین هنری است که می شناسیم و قدمت آن به آدم و حوا می رسد! هنگامی که آدم و حوا از بهشت رانده شده و به زمین هبوط کردند از آنجا که هنوز احتمالاً زبان هم را نمی فهمیده اند با ایما و اشاره و حرکات دست و میمیک صورت با هم ارتباط برقرار کرده اند. بنابراین هنر بازیگری از همان ابتدا در ذات بشر وجود داشته و به کارش آمده است. بنابراین انسان از همان آغاز با نمایش پانتومیم آشنایی داشته است. در واقع ریشه پانتومیم به زمان های بسیار دور بدوی (قبل از پیدایش خط و گفتار) جهت برقراری ارتباط میان افراد باز می گردد. در آن زمان که پدر خانواده جهت امرار معاش و شکار به جنگ با حیوانات وحشی می رفت. پس از بازگشت افراد قبیله را گرداگرد آتشی جمع می کرد و هر یک در نقشی فرو می رفت. یکی نقش شکارچی و دیگری با بر تن نمودن پوست حیوان، نقش شکار را بازی می کرد و این چنین صحنه سخت و دلخراش شکار را بازسازی می نمودند تا فرزندان و همسران ایشان هم با سختی کار آشنا شوند و هم در نگهداری مایحتاج زندگی کوشا باشند. چنین مراسم و آیین و مناسکی در قبایل رسم بود. کمی جلوتر از تاریخ در روم باستان اجرای چنین مراسمی فرم نمایشی و صورت اجرایی به خود می گیرد. آنجا که شخصی به نام تلستس با زبان بدن و رقص به طرز شگفت انگیزی به توصیف داستان های باستانی می پرداخت. در این گونه از رقص نه کلامی بر زبان جاری می شد و نه حرکتی از قلم باز می ماند. پانتومیم بازی احساسات است. پانتومیم در واقع تئاتر خاموش است و از آنجا که کلام را حذف کرده و کاملاً مبتنی بر نمایش است به ذات تئاتر نیز نزدیک تر در نظر گرفته می شود.

پانتومیم هنر گفت و گوی بدن بدون کلام است. تاکید این هنر بر ارایه احساسات و مفاهیمی است که هرگز با بیان در کلام نمی گنجد. تنوع موضوع در پانتومیم از کمدی تا تراژی وجود دارد که با تجسم در بدن بازیگر تجلی می یابد. هنری که سرشار از اغراق در حرکات است. اغراق برای فهم بهتر و بیشتر. این هنر دارای شیوه های متعددی است از جمله میم، لامیم، میمودرام، میمودی نامیک، باله و … . برخی پانتومیم را با لال بازی اشتباه می گیرند. لال بازی آنگونه از نمایش است که لب ها در راستای حرکات تکان می خورد. در پانتومیم نباید لب را حرکت داد. بلکه حرکات آنقدر گویا و شفاف است که دیگر نیازی به لب زدن نباشد. زبان پانتومیم، زبانی بین المللی است، لذا در هر مکانی بایستی به شکلی اجرا شود که فهم آن واضح و دقیق باشد.

نکته جالب درباره پانتومیم این است که همزمان حضور ذهن و تخیل بازیگر و تماشاگر را فرا می خواند و موجب تقویت آنها می شود. اساس پانتومیم بر غنای مفاهیم و معنا استوار است؛ یعنی انتقال معنا با حرکات بدن و نمایش عواطف و احساسات بدون کلام. پانتومیم نشانه ها و معانی مشخصی دارد که تماشاگری که با آن آشنا باشد به راحتی ارتباط برقرار می کند و از این رابطه دو سویه لذت می برد. در واقع اشیا و وسایل در پانتومیم حذف شده اند و به جای آنها تنها بر خلاقیت و تخیل قوی طرفین تاکید می شود. مخاطب پانتومیم به آنچه می بیند فکر می کند و می تواند برداشت های متفاوتی داشته باشد. برای همین پانتومیم یک بازی جمعی است و گاه برداشت های متفاوت افراد موقعیتی کمدی به‌وجود می آورد. جذابیت پانتومیم در رمزگذاری و رمزگیرایی شیوه اجرا نهفته است. شیوه اجرا همه چیز را تحت الشعاع قرار داده و داستان را به زیبایی القا می کند. بحث درباره پانتومیم بسیار است که در این مقال نمی گنجد.

مسابقه پانتومیم در صداوسیما

پانتومیم از بازی هایی بود که در دورهمی های فامیلی و خانوادگی گه‌گاهی بازی می شد اما استفاده خلاقانه اصغر فرهادی از آن در فیلم «درباره الی» (محصول ۱۳۸۷) باعث شد بیش از پیش دیده شود. صحنه پانتومیم جوانان این فیلم در ویلای شمال بارها دیده شد و پس از آن ادابازی پای ثابت دورهمی های جوانانه شد. رامبد جوان هم در برنامه موفق «خندوانه» از ظرفیت های این هنر برای افزایش جذابیت برنامه استفاده کرد. پس از آن چندین دوره مسابقه «ادابازی» هم با شرکت هنرمندان و چهره های مشهور برگزار شد که در زمان پخش بسیار مورد توجه مخاطبان تلویزیون قرار گرفت. در واقع برنامه «پانتولیگ» به نوعی الهام گرفته از لیگ ادابازی مجموعه «خندوانه» تلقی می شود.

سازندگان پانتولیگ سعی کرده اند بازی سرگرم کننده و در عین حال پرهیجانی را طراحی کنند که تمامی اعضای خانواده بتوانند آن را تماشا کنند و در آن مشارکت داشته باشند. شرکت کنندگان در برنامه معمولاً از یک خانواده و یا دوست و همکار هستند. سرعت عمل، دقت و گیرایی و توانایی انتقال مفاهیم از مواردی است که در این مسابقه به چالش کشیده می شود. ضمن اینکه شرکت کنندگان باید اطلاعات عمومی خوبی هم داشته باشند تا بتوانند به سوالات بخش های مختلف پاسخ دهند.

«پانتولیگ» بخش های مختلفی دارد که در طول زمان حدود ۵۰ دقیقه ای هر قسمت پشت سرهم اجرا می شوند. اجرای پانتومیم امدادی و گروهی، پانتومیم سرعتی، انتخاب از میان پنج کلمه، سولات علمی و اطلاعات عمومی از بخش های اصلی برنامه هستند. قسمتی هم برای مشارکت تماشاگران در نظر گرفته شده که منظور اجرای پانتومیم یکی از شرکت کنندگان را حدس بزنند و جایزه بگیرند. علاوه بر اینکه رای تماشاگران در برنامک روبیکا در انتخاب نهایی گروه ها موثر خواهد بود. «پانتولیگ» ریتم مناسبی دارد و سعی می کند حس هیجان و رقابت نزدیک میان شرکت کنندگان را حفظ کند. یکی از نقاط قوت برنامه این است که شرکت کنندگان جوان با اینکه بازیگر نیستند اما در برخی قسمت ها بسیار خوب بازی می کنند و مخاطب از کشف خلاقیت آنها در نشان دادن کلمات با حداقل حرکات دست و بدن لذت می برد. طوری که آدم خیال می کند برخی شرکت کنندگان برنامه از میان هنرجویان تئاتر انتخاب شده اند!

محمدرضا گلزار حالا پس از تجربه چندین اجرا مسلط‌تر عمل می کند. اجرای او تا حدود زیادی رسمی است و زیاد با شرکت کنندگان صمیمی نمی شود و شوخی هایش در حداقل ممکن است. شاید این اجرا برای مسابقه ای که قرار است فضای شاد خانوادگی داشته باشد تا حدودی خشک و رسمی تلقی شود. فضای استودیو و دکور و میزانسن صحنه ساده و شکیل است و کمتر عنصر مزاحمی در آن دیده می شود. در مجموع می توان گفت «پانتولیگ» با استفاده از تجارب گذشته سعی می کند هویت مستقلی برای خود بسازد و به مسابقه ای جذاب برای شرکت کنندگان و تماشاگران تبدیل شود.»

کد خبر 6068757

منبع: مهر

کلیدواژه: محمدرضا گلزار رامبد جوان پانتومیم سازمان صداوسیما یادداشت تئاتر ایران هنرمندان تئاتر رضا داوودنژاد درگذشت چهره ها کارگردان تئاتر بازیگر تئاتر رادیو سلامت فیلم کوتاه برنامه رادیویی تماشاخانه شهرزاد نماهنگ حضور هنر ایران در جهان ذوالفقار بیتانه اکران نوروزی شرکت کنندگان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۵۹۹۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رابطه استفاده از آسانسور با کاهش عمر

سوار شدن آسانسور برای راحتی فوق‌العاده است، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که هیچ کمکی به طول عمر شما نمی‌کند بلکه در عوض، محققان دریافته‌اند که انتخاب پله‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا زندگی طولانی‌تری داشته باشید، به طور خاص، بالا رفتن از چند پله در روز، خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ ر

به گزارش خبرگزاری ایمنا، دکتر سوفی پادوک (Sophie Paddock)، نویسنده این مطالعه از دانشگاه آنگلیا شرقی و بنیاد بیمارستان دانشگاه نورفولک و نورویچ می‌گوید: اگر هر دو گزینه پله‌ها یا آسانسور را دارید، به سراغ پله‌ها بروید، زیرا این کار به قلب شما کمک می‌کند. حتی فعالیت‌های بدنی کوتاه مدت تأثیرات مفیدی بر سلامتی دارد، و دوره‌های کوتاه بالا رفتن از پله‌ها می‌تواند یک هدف دست یافتنی برای فعالیت‌های روزانه باشد.

به نقل از اس‌اف، اگرچه بیماری‌های قلبی عروقی علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده هستند، اما محققان می‌گویند که ورزش منظم می‌تواند به پیشگیری از آن کمک کند. متأسفانه، مطالعه جدیدی که در مجله ESC Preventive Cardiology ۲۰۲۴ ارائه شده است، خاطرنشان می‌کند که از هر چهار فرد بزرگسال در سراسر جهان، یک نفر از سطوح توصیه شده فعالیت بدنی برخوردار نیست.

در ایالات متحده بزرگسالان باید هر هفته حدود ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط داشته باشند. این حدود ۳۰ دقیقه پیاده‌روی سریع در روز برای مدت پنج روز است. همچنین اضافه کردن دو روز فعالیت‌های تقویت عضلانی توصیه می‌شود که در آن همه گروه‌های عضلانی اصلی از جمله پاها، باسن، پشت، شکم، سینه، شانه‌ها و بازوها درگیر شوند.

دکتر پادوک خاطرنشان می‌کند که بالا رفتن از پله‌ها شکلی آسان و قابل دسترس از ورزش است که افراد می‌توانند در هر مکانی انجام دهند از ساختمان آپارتمانی خود گرفته تا پارک‌های شهری. با در نظر گرفتن این موضوع، این مطالعه جدید به بررسی تأثیر بالا رفتن از پله بر طول عمر و سلامت قلب پرداخت.

این گروه ۹ مطالعه قبلی را در مورد بالا رفتن از پله‌ها با بیش از ۴۸۰ هزار شرکت‌کننده جمع‌آوری کردند. این مطالعات مجموعه وسیعی از شرایط را مورد بررسی قرار داد و درمورد تعداد پله‌هایی که شرکت‌کنندگان از آن بالا رفتند یا سرعتی که از آن پله‌ها بالا رفتند، تفاوتی قائل نشد. این ۹ گزارش شامل افراد سالم و همچنین افراد مبتلا به بیماری شریانی محیطی یا سابقه حملات قلبی بود. شرکت کنندگان از ۳۵ تا ۸۴ سال سن داشتند.

به طور کلی، این مطالعه جدید نشان داد که بالا رفتن از پله‌ها با کاهش ۲۴ درصدی خطر مرگ به هر دلیلی ارتباط دارد. شرکت کنندگان همچنین ۳۹ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی قرار گرفتند. علاوه بر این، بالا رفتن از پله‌ها به این شرکت‌کنندگان کمک کرد تا از برخی از عوارض عمده بیماری‌های قلبی عروقی، از جمله حمله قلبی، نارسایی قلبی و سکته جلوگیری کنند.

بر اساس این نتایج، ما مردم را تشویق می‌کنیم که پله‌نوردی را در زندگی روزمره خود بگنجانند. مطالعه ما نشان داد که هرچه فردی از پله‌ها بیشتر بالا برود، مزایای بیشتری دارد. بنابراین، چه در محل کار، چه در خانه و چه در جای دیگر، از پله‌ها استفاده کنید.

کد خبر 748596